காசி யாத்திரை 

சின்னக்கொண்டா சாரநாத்

            கமலத்திற்கு ரொம்ப நாளாகவே ஓர் ஆசை.எப்படியும் ஒரு தடவையாவது காசியாத்திரை போய் 'அனுமான் காட்'டில் கங்கா ஸ்நானம் செய்து பாவங்களை எல்லாம் கங்கையில் கரைத்துவிட்டு, ''அப்பா விஸ்வநாதா! இனி ஜென்மம் முடியும் மட்டும் நான் தெரிந்தோ தெரியாமலோ  எந்த ஒரு பாவமும் செய்யாமல் இருக்க நீ அருள் புரியவேண்டும் அப்பனே! என்று நெஞ்சுருக பிரார்த்தித்து வரவேண்டும். 

                இதுதான் கமலத்தின் நெடுநாள் ஆசை.

           கண்ணனுக்கும் கமலத்திற்கும் கல்யாணமாகி முப்பத்தாறு ஆண்டுகள் கடந்து விட்டன.அன்னியோன்ய தம்பதிகள். பொருட் செல்வத்திற்கும்  குறைவில்லை. ஆனால் அவர்களுக்கு மழலைச்செல்வம்தான் கிடைக்கவில்லை. மனத்தின் அடியில் அது ஒரு பெருங் குறையாக இருந்தாலும் இதனை ஒருவருக்கொருவர் வெளிக்காட்டிக் கொள்ளாமல் சந்தோஷமாகவே வாழ்க்கை நடத்தினர்.

           இந்நிலையில் தான் ஆறு ஆண்டுகளுக்கு முன் கண்ணனுக்கு மாரடைப்பு ஏற்பட்டு ஒரு நவீன மருத்துவமனையில் சேர்த்து நலம் பெற்றார். இருந்தாலும் போதாக்குறைக்கு ஆஸ்த்மா வேறு ஆட்கொள்ள தினமும் தவறாமல் உணவு உட்கொள்வது போல் இரண்டு வேளையும் உள்ளங்கை நிறைய வண்ணவண்ண மாத்திரைகளை உண்டு காலம் கடத்தி வருகிறார்.

       கமலம் அடிக்கடி கூறுவாள்,''ஏங்க! ஒரு தபா காசிக்கு போயிட்டு வருவோமே!''

       மனைவியின் எந்த ஒர் ஆசையையும் தட்டாமல் நிறைவேற்றும் கண்ணனுக்கு ஏனோ காசியாத்திரையில் மட்டும் ஆர்வம் இன்றி இருந்தது. என்றாலும் இப்போதெல்லாம் கமலம் அடிக்கடி தன் காசியாத்திரை அபிலாசையை வெளியிடத் தொடங்கியதால், “ஒரு நடை காசிக்குப் போய் வரலாம்!” என்றே முடிவு செய்து விட்டான் கண்ணன் என்றாலும், 'தன் முடிவை மனைவியிடம் தெரிவிக்கும் முன் தம் மருத்துவரிடமும் கேட்டு தக்க ஆலோசனை பெறுவதே உசிதம்' என்று கருதினான் கண்ணன்.

          அடுத்த மருத்துவ ஆய்வுக்குச் சென்ற போது அவரிடம் தங்கள் காசிப்பயணம் குறித்துச் சொல்லி, “போய் வரலாமா?” - என ஆலோசனை கேட்டார். மருத்துவரும் உடனடியாக பதில் கூறாமல் சிறிது யோசித்த பின், ''எதற்கும் ஒரு எக்கோ டெஸ்டும், டி.எம்.டி. டெஸ்டும் எடுத்துப் பார்த்து விடுவோம்.'' என்று கூறி அதற்கான குறிப்புச் சீட்டு எழுதித்தந்தார். கண்ணனுக்கு அந்த மருத்துவமனையிலேயே எல்லா டெஸ்டும் எடுக்கப்பட்டது.

          இரு மருத்துவ சோதனைகளின் முடிவைப்பார்த்த மருத்துவர் கூறினார்இ “மிஸ்டர் கண்ணன்இ நான் சந்தேகப்பட்டது போலவே உங்கள் இருதயம் மிகவும் பலஹீனமான நிலையில் இருக்கிறது.இது போன்ற தூரப்பயணங்களை எல்லாம் இப்போது மேற்கொள்ளாமல் முழு ஓய்வில் இருப்பதுதான் உங்கள் உடல் நலத்திற்கு உகந்தது!” என்று உறுதியாகக் கூறிவிட்டார். கண்ணனுக்கு யோசனையோ யோசனை.மனைவியின் ஆசையைப் பூர்த்தி செய்யலாம் என்று நினைக்கும் போது மருத்துவர் இப்படி என் உடல் சீர் கேட்டைக் காரணம் காட்டித் தடுக்கிறாரே!'' என்று ரொம்பவும் கவலையாகி விட்டது. என்றாலும் எப்படியும் தன் மனைவியின் ஆசையை பூர்த்தி செய்ய வேண்டும் என்பதில் உறுதியோ உறுதியாக இருந்தார்.

          எனவே கண்ணன் மருத்துவரின் பரிந்துரையை மனைவியிடம் கூறாமல் மறைத்து விட்டார்.

************************************************

         வீட்டிற்குள் நுழைந்த கணவரிடம் கேட்டாள் கமலம்,  “என்னங்க, டாக்டர் என்ன சொன்னார்? நீங்க காசிக்குப் போகலாம்னாரா?” என்ற அவளது கேள்வியில் உடனே பயணப்பட்டு விடவேண்டும் என்ற ஆதங்கம் மிகுதியாக இருப்பதைக் கவனித்தான் கண்ணன்.

        ''ஆமாம், போகலாமாம்! டெஸ்டெல்லாம் எடுத்துப் பார்த்து 'ஓகே' சொல்லிட்டார்!” என்று கணவன் கூறியதும் கமலத்தின் முகம் பூரிப்பால் பூரியாய்ப் பொங்கியது.

*************************************************

           மறுநாள் காலையிலேயே கண்ணனும் கமலமும் ஒரு பிரபல டிராவல் ஏஜன்ஸியிடம் சென்று விருப்பத்தை வெளியிட்டனர். அவர்களும் காசி யாத்திரை சம்பந்தப்பட்ட பல பேக்கேஜ்களை காட்டி, இதில் உங்களுக்கு உகந்ததைத் தேர்ந்தெடுங்கள்! என்றதும் 'அலகாபாத், ஹரித்துவார், காசி, கயா' என்றிருந்த பன்னிரண்டு நாள் பயணத்தைத் தேர்ந்தெடுத்து முன்பணமும் செலுத்தி விட்டு வந்தனர்.

           கமலத்திற்குத் தாங்க முடியாத மகிழ்ச்சி. கையில் ஆரஞ்சு மிட்டாய் கிடைத்ததும் பூரித்து போகும் சின்னக் குழந்தை போல் கமலம் அப்படி மகிழ்ந்து கண்ணன் இதுவரை பார்த்ததில்லை.

           அன்பு மனைவிக்கு இப்படி ஒரு மகிழ்ச்சியை ஏற்படுத்தித் தந்ததில் கண்ணனுக்கு பரிபூரண திருப்தி.

          காசிப்பயணத்திற்கான நாள் நெருங்கி விட்டது. காசிப்பயணம் சென்று முன் அனுபவம் உள்ளவர்களிடம் எல்லாம் கேட்டுக்கேட்டுத் தேவையான பொருட்களை எல்லாம் சேகரித்துக் கொண்டார்கள்.

          ''ஏங்க!'' --என்றாள் கமலம்.

          ''அதுதான் முப்பத்தாறு வருஷமா உன்னைப் பார்த்துப்பார்த்து ஏங்கிட்டு இருக்கேனே, இன்னும் என்ன சொல்லு!''

          எழுபத்து நான்கு வயது கண்ணன் இப்போது பதினாறு வயது வாலிபன் போல் மாறி விட்டான். மனைவியைத் திருப்தி படுத்துவதிலும் மகிழ்விப்பதிலும் அப்படி ஒரு ஆனந்தம் அவனுக்கு.

          ''அதில்லேங்க! காசிக்குப்போனா ரொம்பப் பிடிச்ச எதையாவது ஒண்ணை விட்டுட்டு வரணும்பாளே! நாம எதை விடறது? என்று கேட்டாள் கமலம்.

         ''ரொம்பப் பிடிச்சதை விடணும்னா… எனக்கு இந்த உலகத்திலேயே ரொம்பப் பிடிச்சது நீதான். அதுக்காக உன்னை அங்கேயே விட்டுட்டு வர முடியுமா? அடிப்போடி பைத்தியக்காரி!...எதையாவது கத்திரிக்காயோ....முருங்கக்காயோ.....இனி சாப்பிடறதில்லைன்னு ஒரு சபதம் பண்ணின்டு வந்தாப்போச்சு! இதெல்லாம் ஒரு சம்பிரதாயம்தானே!''--என்று கண்ணன் சொன்னதும் கமலத்துக்குநெஞ்சு விதுக்கென்றது. என்றாலும் இவர் எப்பவும் இப்படித்தான் ஜோக் அடிச்சிண்டே இருப்பார்.'நெருப்புன்னு சொன்னா வாய் வெந்தா போயிடும்னு தன்னைத்தானே சமாதானப்படுத்திண்டு“ஆமாங்க!எனக்குச் சீனிஅவரைக்காய்ன்னா ரொம்பப் பிடிக்கும்! நான் அதை விட்டுடறேன்! உங்களுக்கு டிவி பார்க்கிறதுன்னா ரொம்பப் பிடிக்கும் இல்லே...நீங்க அதை விட்டுடுங்க” என்று கமலம் கூறியதும் கண்ணன் ஆசை